ચેનથી હું કેમ બેસુ કોઈ રોજે રોજ આવી જાય છે
કોણ જાણે કોણ દર્દોને અમારું ઘર બતાવી જાય છે
એક માણસ તો પ્રસંગો સાવ નાના પણ સજાવી જાય છે
એક મણસ તો વારતા આખા જિવનની પણ છુપાવી જાય છે
ભાગ્યનો રસ્તો'ય સાલો અર્થક્વેક સમો હશે ન્હોતી ખબર
ક્યાંક ઘટના ક્યાંક અફવાઓ બનીને હચમચાવી જાય છે
હા, મને તો ભીડના અંધાર સાથે પણ લગાવો છે છતાં
યાદનું એક આંગણું એકાંતની શમ્મા જલાવી જાય છે
એક બાળક એક શાયર એક પાગલ એક પ્રેમી..એક તું
આ બધાં ભેગા મળી ખાલીપણું મારૂ મિટાવી જાય છે
સાવ ખાલી ઓરડા જેવા જ છઈએ આમ તો 'જીગર' અમે
વાર તે'વારે ગઝલના અવસરો અમને દિપાવી જાય છે
એટલે બહુ જાન પહેચાનો નથી આ સ્વપ્ન સાથે "પ્રેમ"ને
આંખ જ્યાં લાગે છે કોઈ સ્વપ્નનો પરદો હટાવી જાય છે
- જિગર જોષી "પ્રેમ"
No comments:
Post a Comment