Saturday, January 2, 2010

ગઝલ : થાક

એક તો લાગ્યો છે અમને જાતરાનો થાક
ને ઉપર થીજી ગયો તારા જવાનો થાક

સાંજના વાતાવરણમાં તું અગર ના હોય
શક્ય છે, લાગી શકે, ગમતી જગાનો થાક

ગાલ પર ભીનાશનું કારણ ફકત છે એજ
આંખથી નિતર્યા કરે છે ચાહવાનો થાક

તુંય ઘેલી છે અલી ! કેવી કરે છે વાત !
આભને લાગે કદી આ વાદળાંનો થાક ?

ચાલ મન ! મંદિર તરફ ચાલીને જઇએ સહેજ
એ બહાને પીગળે નાસ્તિકપણાંનો થાક

હસ્તરેખાઓ અવાચક થઇ ગઈ છે ‘પ્રેમ’
હાથને લાગ્યો છે પત્રો બાળવાનો થાક
- Jigar Joshi 'Prem'

ઉદ્દેશ – ડિસેમ્બર – 2009

ગીત : ‘પીડા’ એક મનગમતું નામ

અમે પીડાઓ ચિતરાવી હાથમાં
મહેંદીની જેમ એના ઊભરાશે રંગ અને એને પણ ભરવાના શ્વાસમાં

અમે પીડાઓ ચિતરાવી હાથમાં

રાતોના સંચાથી સપનાની પેન્સિલને ઘસવાના કામ અમે કીધાં
કોઇ વરસ્યુ અગાઢ અને સામે અમેય ખોબે ખોબે ઊજાગરાઓ પીધાં
મને રસ્તાઓ મેણલાઓ મારે છે એવા 'આને મેલી આવો મજનુના ગામમાં'

અમે પીડાઓ ચિતરાવી હાથમાં

તારી મીઠપ જોઈને અમે દરિયો થઈ જઈએ અને વાદળાઓ વરસાવે પ્યાર,
તને ધસમસતી ધસમસતી બાંહોમાં લઈએ જાણે નદિયુંનો તું હો અવતાર
સાંજોની સાંજોને ગૂંથ્યા કરીશું પછી વીણી ભરેલ તારા વાળમાં

અમે પીડાઓ ચિતરાવી હાથમાં

- જિગર જોષી ‘પ્રેમ’

તાદર્થ્ય – નવેમ્બર-2009

ગઝલ : કોઈ આંખના સન્માન અર્થે

હતાં એ જ છઇએ ; હતાં એજ રહિશું
અને નહિ ગમે એતો મોઢે જ કહિશું

તને આંગળી ચિંધશે ક્યાંક સંજોગ
તો સંજોગની આંગળી કાપી લઇશું

ધરા આભ બંનેના અવશેષ લઇને
તને મળવા કાજે ક્ષિતિજેય જઇશું

તને હક છે ના પાડવાનો પ્રિયે! પણ,
અમે તારી ‘ના’નેય ‘હા’માં જ લઇશું

કોઈ આંખના ‘પ્રેમ’ ! સન્માન અર્થે
જો ! આઘા થયા એમ સામા’ય થૈશું


- જિગર જોષી ‘પ્રેમ’


વિ. વીદ્યાનગર – જાન્યુઆરી – 2010