Saturday, February 28, 2009



ઍવું ગજૂ નથી કે છુપાવું આ ઘાવને
તસવીર જેમ ટાંગશું તારા અભાવને.

આઘેથી એક મત્સ્ય પરી જોઈ ને પછી
દરિયાને કીધુ 'એ ય પરીચય કરાવને !

હોઠૉના સૌ કમાડ કરીને જરાક બંધ
કેવું સરસ એ મૌનમાં બોલી 'તી "જાવ ને"

ઈચ્છા તો છેલ્લી એજ કે દર્દોનું ઘર મળે
દુખતી રગોને સહેજ તું પાછી દબાવને.

તારા સ્મરણથી કાલ છલોછલ ભર્યુ 'તું જે
જોયા કરું છું આજ એ ખાલી તળાવને.

પીળાશ પાનખર સમું ક્યાયે કશું નથી
કમળૉ થયો છે "પ્રેમ" તમારા સ્વભાવને..
જિગર જોષી "પ્રેમ"

1 comment:

Unknown said...

ખૂબ સુંદર ગઝલ.